David Bowie legt het ethische dilemma van (online) marketing uit! #BoeienBinden
Ik ben een groot Bowie fan. En ja, ook Prince. 2016 is voor mij erg rottig gestart. Als ik spreek, doceer of consult mag ik graag beide inspirerende heren citeren. Rebranding? Changes Bowie! Marketing met lef? Let’s go grazy! Ben jij onderdeel van die New Power Generation?
https://www.youtube.com/watch?v=D15woX5EqLk
Artiesten en producenten als Bowie, Jackson en Prince zijn de Oude zakken die de Wijn in onze nieuwe marketing-Zakken laten lopen. Laat ik eerlijk zijn; de ‘nieuwe’ marketingwijsheden ontstaan toch vooral buiten ons vakgebied. De impact van sociologie – denk aan sociale media – en psychologie – denk aan de huidige impact van branchevreemde beïnvloedingstechnieken – zijn aanwijsbaar aanwezig in het hedendaagse marketinglandschap. Om het huidig ingezakt marketinglandschap nieuw elan in te blazen, moeten we meer dan ooit kijken naar een ieder die lef heeft getoond om verandering te bewerkstelligen. En dat zijn de Bowie’s, Jackons en lefmannetjes die zich ‘Prince’ durf te noemen. Zij zijn de voorlopers, hebben schijt aan branding ‘as we know it’ en weten voorbeeldig een personal brand neer te zetten. Het zijn entiteiten met een hypergevoeligheid voor een ongeduldig publiek en voelen de continue noodzaak om verrassend voor de dag te komen. Binden door te boeien.
Bowie en het overlijden van de traditionele retail
Concreet was Bowie een artiest die niet alleen plaatjes en wazige videoclips heeft gemaakt. Zijn gedaantes zijn bekend en hebben diverse muziekstijlen ingeleid. Bowie was een kanaal, had en heeft een sterke (online) community en is zich bewust van zijn crossmediale social influence. Het lijkt de ultieme strategie van zomaar een organisatie die weet te overleven in een veeleisende markt. Bowie is de visionair die in de jaren negentig als eerste artiest zijn muziek online verkocht. Directe verkoop dus zonder tussen-kanaal. Voor nu heel normaal. Voor de jaren, waar de tussen-kanalen nog de macht hadden, een grote schok. Diverse retail-kanalen hebben in die periode de muziek van Bowie uit de schappen gehaald en hebben daarmee hun eigen overlijden aangekondigd.
De transitie en het altijd kunnen boeien
Voor mij waren de acties van Bowie – en de reactie van de retail – de eerste tekenen dat een transitie aanstaande was. Een creatie – als Bowie – die zijn social influence gebruikt om de machtskanalen aan te pakken door direct naar zijn crowd zijn muziek uit te leveren. Bowie kwam met CD’s en DVD’s de linkte aan het web. Magische aanwijzingen brachten de fan naar websites waar spontaan nieuwe muziek van Bowie opdook. Boeien en binden, binnen je betrokken communicatie. Even later mocht je met mobiele apps de nummers van Bowie mixen en kon je – met keiharde cocreatie – meeschrijven aan nieuwe nummers van Bowie. Whoah. Het was een aanpak die zelfs twintig later nog getuigt van flinke lef. Een transitie die niet werd ingeleid door managers, marketeers of andersoortige guru’s. Voor mij het is nu duidelijk, dat authenticiteit toch vooral draait om een sterke persoonlijkheid die durft te experimenten, niet bang is op zijn bek te gaan en het ‘op zijn bek gaan’ gewoon ziet als de ultieme manier van leren. Een authentiek persoon – of authentieke organisatie – is dus altijd aan het leren, altijd aan het veranderen en altijd bezig zijn actoren te boeien en binden. Niet campagnewise, maar altijd! Kort gezegd: je moet juist angstig worden op het moment dat je niet aan het veranderen bent.
Laten zien wat authenticiteit is
Neen, het zijn artiesten als David Bowie die vooral laten zien wat authenticiteit is. Persoonlijk zie ik een authentieke aanpak als een aanpak die haaks staat op alle wetten die wij in de Marketing en Communicatie kennen. Als we concreet bij het product ‘Bowie’ blijven, dan is het Bowie geweest die zijn verschijning- en daarmee personal brand – met relatief korte product life cycle continu heeft restyled. Projecteren wij dit op de organisaties die zich nog vastklampen aan een oude merkwaarde – die soms wel 100 jaar geleden is opgebouwd -, dan kunnen wij ook hun overlijden aankondigen. Verandering is noodzaak, maar ook de open deur tot authenticiteit. Die enige manier van overleven lijkt die continue verandering. Changes Bowie; van vrouwelijke Ziggy Stardust tot mannelijke rocker Tin Machine!
Ch-ch-ch-ch-changes
Turn and face the strange
Ch-ch-changes
There’s gonna have to be a different man
Time may change me
But I can’t trace time
Een marketing-dilemma
Marketeers schreeuwen het uit: “Wees vooral in je uitingen authentiek, anders werkt het niet!” Een waarheid als een koe, een open deur, maar ook.. een uiting die direct de vraag oproept “Hoe!?”. En toch.. vooral: “Wanneer ben je authentiek?”.
Authentieke stukken zijn geen replica’s, maar originele stukken die afkomstig zijn van de werkelijke maker.
De discussies heb ik vaak met studenten, met de klant en mijn publiek. Het is de vraag die ons de komende tientallen jaren zal blijven wakker schudden omdat die echtheid, die betrouwbaarheid en die lef om origineel te zijn en te blijven, keihard in ons DNA moet zitten. Noem dat DNA een organisatiecultuur en vooral een kwestie van To be or.. not be. Die digitale transitie draait dus steeds meer om het hervinden, herpakken en heroriënteren van een ‘being’. Het is de strategische mix van identiteit, focus en visie die niet zomaar met een marketingtruc is aan te leren.
Waar Bowie en Prince boegbeelden zijn geweest van de social influential transitie, zijn het organisaties die in de periode(n)van transitie op zoek moeten gaan naar hun nieuwe identiteit en hun hernieuwde betekenis in de maatschappij. Laat David Bowie je op weg helpen het authentieke pad van transitie te verlichten:
Never play the gallery. Always remember the reason that you initially started working. There was something inside yourself that you’ve felt that if you could manifest in some way that you would understand more about yourself and how you coexist in the society.